Biżuterię nosiła cięższą od siebie samej. Okulary miała niemal takiego rozmiaru jak jej głowa. Zapytana – w nieco zaczepny sposób – dlaczego nosi okulary w tak dużych oprawkach, bezczelnie odpowiadała: „Im większe, tym lepiej, żeby cię zobaczyć”. Dzięki swoim śmiałym strojom stworzyła najbardziej ekscentryczny wizerunek świata. Albo zapytana, dlaczego ubiera się w jaskrawe pióra i kolory tak intensywne jak marokańskie lato, odpowiadała, że ​​celem nie jest bycie ładną. A gdy jej nonszalancja i nieszablonowa umiejętność kreowania własnego wizerunku zadziwiała kolejną osobę, śmiała się: „Cóż, nie jestem naćpana i nie wybieram się na odwyk”. Dzięki dowcipowi, dystansowi do siebie i radości życia pokochał ją cały świat. Choć odkrył ją dopiero po 80-tce. Od tamtej pory sama o sobie mawiała: „Geriatryczna gwiazdeczka”.

Iris Apfel zaczynała jako dziennikarka modowa w branżowym piśmie „Women’s Wear Daily”, a później wraz z mężem Carlem prowadziła handlującą tekstyliami firmę Old World Weavers i była dekoratorką wnętrz. W czasie kariery urządzała Biały Dom na potrzeby dziewięciu prezydentów – m.in. Trumana, Kennedy’ego, Cartera, Reagana i Clintona. Na przyjęcia w Białym Domu za kadencji Nixona zawsze zakładała ciężką kapłańską tunikę z pchlego targu, żeby nie marznąć, bo oszczędny prezydent nie włączał ogrzewania.

Nosiła ozdoby dla zwierząt. Na widok srebrnego naszyjnika, w który przystrojony był biały koń, wpadła w zachwyt: „Dobre dla konia, to dla mnie też dobre”. Zrobiła z samej siebie chodzące dzieło sztuki, tworząc styl, że nie sposób jej było nie zauważyć. Iris była zdania, że nie metka ma znaczenie, a rzecz, która ma „to coś”. Dlatego w poszukiwaniu unikalnych przedmiotów udawała się nawet do Europy, Azji i Afryki. Nic dziwnego, że w 2005 roku nowojorskie Metropolitan Museum of Art zorganizowało wystawę prezentującą jej garderobę pełną kolorowych kreacji od wielkich krawców, egzotycznych szat ze wschodnich bazarów, dziwacznych strojów z pchlich targów i tanich sieciówek. Ekspozycja „Rara Avis: Zuchwała Iris Apfel” była pierwszą ekspozycją w Met, którą poświęcono żyjącej kobiecie niebędącej projektantką.

Nawet po 90-tce współpracowała z wieloma firmami: od wódki i samochodów do ubrań i kosmetyków. W wieku 91 lat trafiła na okładkę magazynu „Dazed & Confused” (jako najstarsza bohaterka okładki magazynu mody w historii). Powstał o niej film dokumentalny „Iris”, cztery lata temu napisała o sobie książkę „Iris Apfel: Accidental Icon”, a jako 98-latka podpisała kontrakt z agencją modelek – nowojorską IMG, jedną z najpotężniejszych w branży. Tym samym została najstarszą modelką na świecie z kontraktem z agencją. A mając 101 lat wypuściła własną linię kosmetyków do makijażu. Ikoną stylu pozostała na zawsze.

Czemu ludzie ją uwielbiają? – Mówią mi, że to dlatego, że jestem prawdziwa i gadam, co myślę – odpowiadała.

Można by napisać Biblię z cytatami Iris Apfel, biorąc pod uwagę jej determinację, by cieszyć się życiem i pozostać wiernym sobie, bez względu na to, jak dziwne to może być. Warto mieć wzór do naśladowania, który pokazuje nam, że celem nie jest bycie gotowym na okładkę magazynu, ale spojrzenie w odbicie w lustrze i cieszenie się osobą, która na ciebie patrzy. Jako kobieta mocno wierząca w indywidualność, odważna i charyzmatyczna nie tylko w garderobie pokazywała swoją osobowość, ale także w słowach, emanując rozsądną – niemal bezceremonialną – postawą wynikającą z godnej podziwu pewności siebie. Zatem bez zbędnych ceregieli, oto 36 jej najciekawszych cytatów:

O ŻYCIU

1. „Nigdy nie spodziewałam się, że moje życie będzie tak wyglądało, więc nigdy się na to nie przygotowywałam. Nie planowałam, by brać udział w różnego rodzaju projektach, to ludzie sami mnie znajdowali. Po prostu dzwonili. Musisz spróbować. Masz tylko jedną podróż, musisz o tym pamiętać”.

2. „Poniesiesz porażkę tylko wtedy, gdy nie spróbujesz. Czasami wystarczy podjąć działanie, nawet jeśli jest to mały krok. W ciągu stu lat chodzenia po Ziemi stosowałam tę filozofię i nigdy nie doprowadziło mnie to do popełnienia błędu”.

3. „Jeśli nie jesteś zainteresowany, nie jesteś interesujący”.

4. „Naprawdę nic nie zastąpi doświadczenia. Musisz mieć doświadczenie i być otwartym na doświadczenia. To bardzo pomaga. Co najważniejsze, musisz być sobą, otwartym i uczciwym wobec siebie. O to właśnie chodzi. Jeśli nie znasz siebie, nigdy nie będziesz mieć świetnego stylu. Nigdy tak naprawdę nie będziesz żyć. Dla mnie najgorszym modowym faux pas jest patrzeć w lustro, a nie widzieć siebie”.

5. „Życie jest szare i nudne; równie dobrze możesz się trochę zabawić, ubierając się zabawnie”.

6. „Teraz każdy chce wiedzieć »dlaczego«, każdy chce odpowiedzi. Na wiele rzeczy nie ma odpowiedzi i nie powinno być. Na świecie powinna pozostać jakaś tajemnica”.

7. „Nie mam żadnych zasad, bo bym je tylko złamała”.

8. „Jeśli jesteś szczęśliwy, znalazłeś miłość, jesteś otoczony dobrymi ludźmi, robisz to, co lubisz i oddajesz siebie innym, by im pomóc, to jest sukces. Sprzedawanie duszy za złotówkę nie jest warte prawdziwej ceny, jaką płacisz”.

9. „Jeśli coś brzmi ekscytująco i interesująco, to to robię, a potem martwię się tym później. Robienie nowych rzeczy wymaga dużo energii i siły. Uczenie się, jak opanować jakąś umiejętność, odsuwać na bok strach też jest bardzo męczące. Większość ludzi wolałaby po prostu płynąć z prądem. Tak jest znacznie łatwiej. Ale nie jest to zbyt interesujące”.

O SAMOPOZNANIU I ROZWOJU

10. „Modę możesz kupić, ale styl masz. Kluczem do stylu jest poznanie siebie, co zajmuje lata. Nie ma rozpiski, jak się stylizować. Chodzi o wyrażanie siebie, a przede wszystkim o nastawienie”.

11. „W miarę dorastania uczysz się, jeśli jesteś inteligentny – a nawet w trzech czwartych mądry – zrozumiesz, że nic nie ma za darmo. Płacisz za rzeczy na różne sposoby. Życie, miłość, wszystko inne opiera się na tych samych zasadach: uczysz się”.